Λαπαροσκοπική σπονδυλοδεσία ονομάζεται η σπονδυλοδεσία που γίνεται με λαπαροσκοπική αντί για ανοιχτή τεχνική. Λέγοντας σπονδυλοδεσία, εννοούμε την σταθερή ένωση μεταξύ δύο σπονδύλων, που πραγματοποιείται με την τοποθέτηση ειδικών μεταλλικών εμφυτευμάτων και οστικών μοσχευμάτων ώστε να γίνει συνοστέωση μεταξύ τους.
Με τον τρόπο αυτό αντιμετωπίζονται διάφορα αίτια χρόνιας οσφυαλγίας ή προλαμβάνονται νευρολογικές επιπλοκές από σπονδυλική αστάθεια.
Η πρόσθια οσφυϊκή σπονδυλοδεσία αφορά προσπέλαση της πρόσθιας επιφάνειας δύο οσφυϊκών σπονδύλων και πραγματοποίηση από μπροστά της μεταξύ τους ένωσης. Αυτό κλασσικά γίνεται μέσω μίας μεγάλης τομής περίπου 15-20 εκατοστών στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα και συνοδεύεται από σημαντική απώλεια αίματος και μετεγχειρητική νοσηρότητα. Μέσα από την τομή αυτή ο χειρουργός παρεκτοπίζει τα κοιλιακά σπλάχνα για να φτάσει στην πρόσθια επιφάνεια της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και να πραγματοποιήσει την σπονδυλοδεσία.
Αντίθετα με την λαπαροσκοπική τεχνική, η προσπέλαση γίνεται μέσω τεσσάρων μικρών οπών (~1 εκ) στο κοιλιακό τοίχωμα, μέσα από τις οποίες εισάγεται το ενδοσκόπιο και τα λαπαροσκοπικά εργαλεία. Τα κοιλιακά σπλάχνα παρεκτοπίζονται με προσοχή και το ενδοσκόπιο προωθείται μπροστά από την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, παρέχοντας στον χειρουργό εξαιρετικό οπτικό πεδίο για την πραγματοποίηση της σπονδυλοδεσίας.
Η επέμβαση ολοκληρώνεται με τα ειδικά ενδοσκοπικά εργαλεία και περιλαμβάνει την αφαίρεση του μεσοσπονδύλιου δίσκου, την προετοιμασία των δισκικών επιφανειών των σπονδύλων και την τοποθέτηση ενός μεγάλου, λορδωτικού, μεταλλικού κλωβού με οστικό μόσχευμα μεταξύ των σπονδυλικών σωμάτων.
Συχνά κρίνεται απαραίτητο να πραγματοποιηθεί συμπληρωματικά και οπίσθια σπονδυλοδεσία, δηλαδή προσπέλαση και της οπίσθιας επιφάνειας των σπονδύλων και τοποθέτηση μεταλλικών βιδών και ράβδων καθώς και μοσχευμάτων για την ενίσχυση της σπονδυλοδεσίας και επιπλέον σταθερότητα. Αυτό το κομμάτι της επέμβασης μπορεί επίσης να γίνει είτε ανοιχτά με μεγάλη τομή, είτε διαδερμικά με μικρές τομές (~1εκ) και ειδικά εργαλεία.
Η λαπαροσκοπική πρόσθια σπονδυλοδεσία όταν γίνεται σε συνδυασμό με διαδερμική οπίσθια, έχει πολλά και σημαντικά πλεονεκτήματα για τον ασθενή, μεταξύ των οποίων η σχεδόν μηδενική απώλεια αίματος, η μικρότερη διάρκεια νοσηλείας, η ταχύτερη κινητοποίηση του ασθενούς και το πολύ καλό αισθητικό αποτέλεσμα.
Ενδείξεις για λαπαροσκοπική σπονδυλοδεσία
Οι ενδείξεις για λαπαροσκοπική σπονδυλοδεσία είναι ίδιες με τις ενδείξεις της ανοιχτής σπονδυλοδεσίας:
- Εκφυλιστική δισκική νόσος
- Σπονδυλολίσθιση
- Τραυματισμός
- Εκφυλιστική σπονδυλική αστάθεια
- Ψευδάρθρωση – αναθεώρηση σπονδυλοδεσίας (αφαίρεση σπασμένων υλικών και πραγματοποίηση νέας σπονδυλοδεσίας)
Αντενδείξεις για τη λαπαροσκοπική σπονδυλοδεσία
Απόλυτη αντένδειξη λαπαροσκοπικής σπονδυλοδεσίας αποτελεί η παρουσία ενδοπεριτοναϊκής λοίμωξης ή φλεγμονώδους νόσου.
Σχετικές αντενδείξεις είναι η ύπαρξη ενδοπεριτοναϊκών συμφύσεων από προηγηθείσα επέμβαση ή ακτινοβολία καθώς και η αρτηριοσκλήρυνση των λαγόνιων αγγείων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου